Ο θεσμός των επιμελητηρίων ως νομικών προσώπων δημοσίου δικαίου έχει εισαχθεί στη χώρα μας από τις χώρες τις κεντρικής Ευρώπης. Ιδρύθηκαν προκειμένου να προσφέρουν υπηρεσίες προς τα μέλη τους αλλά και να λειτουργήσουν ως σύμβουλοι των κυβερνήσεων σε θέματα που αφορούν την επιχειρηματικότητα.
Επομένως, τα επιμελητήρια δεν έχουν σχέση με τις συνδικαλιστικές οργανώσεις, αλλά μπορούμε να πούμε ότι λειτουργούν και πορεύονται παράλληλα με τον συνδικαλισμό, έχοντας κοινή στόχευση. Ο διττός αυτός ρόλος των επιμελητηρίων απέναντι στις κυβερνήσεις και στις επιχειρήσεις-μέλη τους τους δίνει ιδιαίτερη αξία όσον αφορά το επιχειρείν της εκάστοτε χώρας.
Η πορεία του θεσμού στη χώρα μας δεν ήταν η ίδια σε σχέση με τις υπόλοιπες χώρες της κεντρικής Ευρώπης. Τα επιμελητήρια παίζουν ουσιαστικό ρόλο στην τεχνική και επαγγελματική εκπαίδευση, επιτυγχάνοντας ουσιαστική σύνδεση της εκπαίδευσης με την παραγωγή. Επίσης έχουν προχωρήσει σε δομές μέσα από τις οποίες συλλέγουν στοιχεία για το σύνολο της επιχειρηματικότητας και δημιουργούν βάσεις δεδομένων. Με αυτά τα στοιχεία τεκμηριώνουν θέσεις και προτάσεις προς τις κυβερνήσεις, και ταυτόχρονα παρέχουν συμβουλευτικές υπηρεσίες προς τα μέλη τους, ενώ σε συνεργασία με τις συνδικαλιστικές επαγγελματικές ενώσεις αδειοδοτούν το σύνολο των επαγγελμάτων.
Στη χώρα μας, οι όποιες νομοθετικές παρεμβάσεις έγιναν κατά το παρελθόν δεν έφεραν τα αναμενόμενα αποτελέσματα. Παρεμβάσεις που δεν αξιολογήθηκαν σωστά, όπως για παράδειγμα η αφαίρεση της υποχρεωτικότητας εγγραφής στα επιμελητήρια, δεν είχαν θετικές εξελίξεις στο επιχειρείν της χώρας· και θα μπορούσαμε να αναφέρουμε και άλλες νομοθετικές ρυθμίσεις που δεν έχουν συμβάλει στην ανάπτυξη και στην γενικότερη θετική πορεία των επιχειρήσεων…
Ο επιμελητηριακός θεσμός μπορεί να παίξει καθοριστικό ρόλο στη διαμόρφωση του νέου παραγωγικού μοντέλου της χώρας, αρκεί να γίνουν οι σωστές νομοθετικές παρεμβάσεις περνώντας μέσα από έναν ουσιαστικό κοινωνικό διάλογο. Πρέπει να υπάρξουν οι όροι και οι προϋποθέσεις για τη δημιουργία επιστημονικών δομών στα επιμελητήρια, και μέσα από ένα μεταβατικό στάδιο να μεταφερθεί σιγά σιγά η αδειοδότηση των επαγγελμάτων σε αυτά, σε συνεργασία με τις τριτοβάθμιες και δευτεροβάθμιες συνδικαλιστικές ενώσεις. Πρέπει επίσης να θεσμοθετηθούν υποχρεωτικές συμβουλευτικές υπηρεσίες στα κατά τόπους επιμελητήρια και να γίνει διαφορετικός διαχωρισμός των τμημάτων τους, για να μπορέσουν να διαχειριστούν και να αναλύσουν στοιχεία που αφορούν τους κλάδους.
Το εκλογικό σύστημα μέσα από το οποίο εκλέγονται τα όργανα διοίκησης αλλά και οι αντιπρόσωποι στην Κεντρική Ένωση Επιμελητηρίων Ελλάδος (ΚΕΕΕ) πρέπει να μετασχηματιστεί, ώστε να υπάρχει αναλογική εκπροσώπηση των κλάδων στα όργανα διοίκησης και θεσμοθετημένη εκπροσώπηση των τριτοβάθμιων συνδικαλιστικών ενώσεων. Ταυτόχρονα θα πρέπει να θεσμοθετηθούν περιφερειακά κλαδικά όργανα, στα οποία να συμμετέχουν και εκπρόσωποι των κλαδικών οργανώσεων, οι οποίες πρέπει να έχουν εισηγητικό ρόλο προς τις εκάστοτε διοικήσεις των επιμελητηρίων.
Η λειτουργία του επιμελητηριακού θεσμού ως συμβούλου της κυβέρνησης θα επιτευχθεί όταν αξιοποιηθούν οι εξειδικευμένες πληροφορίες που συλλέγουν και παρασχεθούν στην κυβέρνηση, ούτως ώστε να συνδράμουν με αντικειμενικό και ουσιαστικό τρόπο στην άσκηση της κυβερνητικής πολιτικής. Χρειάζεται όμως συστηματοποίηση των δεδομένων που είναι καταχωρημένα στα μητρώα τους, συλλογή περισσότερων στοιχείων, καθώς και σύνδεση των μητρώων τους με το Γενικό Εμπορικό Μητρώο (Γ.Ε.ΜΗ.).
– Το παρόν κείμενο – άρθρο του προέδρου της ΟΒΥΕ δημοσιεύτηκε στον ιστότοπο του κλαδικού τύπου περιοδικό “θΕΡΜΟΥΔΡΑΥΛΙΚΟΣ”